آنانکـه روح را به تن مـرده می‌دمـند            اشرف ز خـلق و ما خـلق الله عـالمند

اضلاع یک مـثـلث قـائـم به خـالـقـنـد            گاهی حسین، گاه حـسن، گاه خـاتـمند

شاه و گـدا ز دیـدۀ آنـهـا بـرابـر است            آنان جـدا نـکـرده خـریـدار درهـمـنـد

با روضه‌های کـربـبـلا لطمه می‌زنند            گـریـه کـنان هـر شب مـاه مـحـرمـنـد

مـاه مـحـرم اسـت بـبـاریـد مـثـل ابـر            آنها که عـاشـقـند همه غـرق شـبـنـمند

حتی درخت کوچه به تعظیم رفته است            حتی منـاره‌هـای مساجد ز غـم خـمـند

اینجا حسـیـنیه است محل بکاء عرش            در تـکـیۀ حـسـین هـمه مست ماتـمـند

حی علی العزا که محرم رسیده است            فصل عزای آن شه اعظم رسیده است